13 februari 2012

Ad is al weer een paar dagen thuis, de tijd gaat snel. Het praten gaat best goed, is sterk verbeterd. Spontaan kan hij alles bijna weer zeggen, als er maar geen druk op staat. Hij is wel erg moe. Gisteren zijn we 's middags naar restaurant in Numansdorp geweest, lekker irish coffee voor Ad en bittergarnituurtje erbij. Total loss toen we thuis kwamen maar dat geeft niet. Hij wil dit graag zelf, vooral omdat hij zich wat verveelt. Lezen gaat bijna niet, tv kijken ook niet favoriet nu en puzzelen is erg vermoeiend (maar de sudoku's gaan wel goed). Dus wil hij even stukje toeren en wat zien. Eten gaat erg goed, door de dexa nog steeds natuurlijk. Hij begint nu echt buikje te krijgen haha. Vanmiddag gaan we kijken bij de dagopvang in het dorp. Zien of dat een optie is. Voor Ad goed voor de afleiding en bezigheid, voor mij zodat ik wat tijd heb om boodschappen te doen en wat buiten de deur kan doen. Want hem alleen laten is nu (nog) geen optie. Hij is erg wankel en onzeker met lopen en kan van de vermoeidheid vaak niet in een keer van de kamer naar bv het toilet lopen. Gelukkig slaapt hij goed en roept mij (meestal, blijft een Beekes he) als hij iets wil doen. We zijn in ieder geval erg blij dat hij weer thuis is en dat we weer redelijk normaal kunnen communiceren, want wat was dat naar toen hij niet kon praten en weinig begreep.