14 November 2009

Er is nog niet zo veel veranderd de laatste dagen. Ad is nog steeds erg moe en voelt zich niet helemaal lekker. Heeft vooral nog last van zijn buik maar kan niet goed aangeven wat dan wel. Hij heeft vanmiddag schaatsen gekeken, 2x geprobeerd te gaan slapen maar dat lukte niet dus toch maar weer op, maar voelde zich zo moe. Nu is het schaatsen afgelopen en probeert hij het weer. We hebben 1x rondje door de kamer gelopen en dat is een hele inspanning. Ik loop dan mee en hij ging steeds meer op mij hangen en trillen, het is echt een hele klus nog. Maar het lopen zelf blijft voor ons gevoel beter gaan dan voor de OK, hij maakt echt stappen het hele rondje, ziet er beter uit in ieder geval. Proberen de "training" volgende week wat op te voeren. Heb als troost een boterkoek gebakken vanmiddag, die is niet zo vet als een gekochte. Dat vond ik dus lekkerder maar Ad minder lekker, als hij snoept dan toch het liefst vette boterkoek, bossche bol of supermergpijp. Omdat het eten nog niet zo veel is probeer ik het maar met tussendoortjes. Ik heb uit zijn slaapgebrabbel nog geen sappige verhalen kunnen maken, het praten wordt minder, misschien toch tijdelijk effect van de narcose? Of zou ik zelf dieper slapen en het niet horen?